Voorlopig overzicht orkaanseizoen 2022
Om over het noordelijke halfrond naar het orkaanseizoen te kijken, verdelen we de oceanen in 4 bassins; Atlantische Oceaan orkaanseizoen, Grote Oceaan orkaanseizoen, Grote Oceaan tyfoonseizoen en het Noord-Indische Oceaan cycloonseizoen. We kennen ook nog het Zuidwest-Indische Oceaan cycloonseizoen, maar deze is al afgelopen en laten we daarom buiten beschouwing (loopt elk jaar officieel van 15 november tot en met 30 april). In de meeste bassins zijn we inmiddels 2 maanden onderweg in het orkaanseizoen 2022. Tijd om eens de balans op de maken. Verlopen de seizoenen tot nu toe met een bovengemiddeld aantal stormen, of is het relatief rustig?
- Volg de weerupdates op de voet via Facebook en Twitter
- Volgen jullie al de weerberichten op Youtube?
- Bekijk het weerbericht voor de komende dagen
Deelnemen aan discussie? Ben je geïnteresseerd om deel te nemen als weeramateur of liefhebber van het weer aan het weerforum? Onderaan dit artikel krijg je bliksemsnel & gratis toegang tot alle reacties. Je kan ook je eigen weerfoto’s uploaden.
Atlantisch orkaanseizoen
Het Atlantisch orkaanseizoen loopt elk jaar officieel van 1 juni tot en met 30 november. De eerste storm van dit seizoen, tropische storm Alex, ontwikkelde zich vijf dagen na het begin van het seizoen. Dit klinkt misschien snel, maar het was voor het eerst sinds 2014 dat er geen tropische storm ontstond voordat het orkaanseizoen officieel begon.
Ongeveer een maand later, op 1 juli, ontstond tropische storm Bonnie, de 2e van het orkaanseizoen 2022. We kunnen wel stellen dat Bonnie een bijzondere storm was. Op 23 juni ontstond er een tropische golf voor de noordwestkust van Afrika. De dagen daarna trok het systeem langzaam westwaarts. Ondanks dat windsnelheden opliepen tot tropische stormwaarden was er nog geen gesloten circulatie en kreeg het systeem nog niet de naam Bonnie. Het systeem trok op 28 juni net noorden van Venezuela langs. Pas op 1 juli was het systeem goed genoeg georganiseerd om als tropische storm geclassificeerd te worden. Bonnie sterkte, als gevolg van verminderde wind shear en hogere zeewatertemperaturen, langzaam aan. Bonnie ging op 2 juli aan land in de buurt van Costa Rica.
Normaal zwakt een tropische storm af en verdwijnt zodra deze aan land gaat. Bonnie deed dit echter niet, trok over Centraal Amerika en 12 uur later bevond de storm zich in de Oostelijke Grote Oceaan. Het was de eerste keer sinds orkaan Otto in 2016 dat een tropische storm de oversteek maakte van de Atlantische Oceaan naar de Grote Oceaan. Doordat het systeem al de naam Bonnie droeg, is deze naam overgenomen door de meteorologische instanties in het bassin van de Grote Oceaan. Bonnie bleef ondertussen verder intensiveren; op 4 juli bereikte ze orkaankracht (categorie 1 op de schaal van Saffir-Simpson). Een dag later bereikte Bonnie haar maximum (gemiddelde windsnelheid van 185 km/u , categorie 3).
Tegelijkertijd met Bonnie ontstond op 2 juli tropische storm Colin voor de kust van South Carolina. Colin bereikte een gemiddelde windsnelheid van slechts 65 km/u en verdween alweer een dag later, op 3 juli.
De meeste seizoensverwachtingen voor het Atlantisch orkaanseizoen 2022 gaven aan dat we mogen rekenen op een gemiddeld tot bovengemiddeld actief orkaanseizoen. Aan het begin van het seizoen verwachtte NOAA 14-21 tropische stormen, 6-10 orkanen en 3-6 Major Hurricanes. Met “slechts” 3 tropische stormen, lijkt het orkaanseizoen 2022 achter te lopen op schema. Echter, men verwacht een La Niña in de periode van augustus tot en met oktober. Dit is ook het piekmoment van het Atlantisch orkaanseizoen. La Niña wordt meestal geassocieerd met een verminderde verticale windschering, wat over het algemeen leidt tot de vorming van meer tropische stormen.
Pacifisch orkaanseizoen
De Grote Oceaan is opgesplitst in twee gebieden; Centrale en Oostelijke Grote Oceaan, en de Westelijke Grote Oceaan. Het seizoen van eerste gebied noemen we het Grote Oceaan orkaanseizoen, het tweede gebied noemen we het Grote Oceaan tyfoonseizoen. Het westelijke deel van de Grote Oceaan bevindt zich voor de kust van Oost-Azië, waar men werkt met tyfoons. We behandelen in deze sectie het gebied waar men spreekt over orkanen. In de volgende sectie verleggen we onze blik naar de tyfoonregio.
Het orkaanseizoen in de Oostelijke Grote Oceaan loopt elk jaar officieel van 15 mei tot en met 30 november. In de Centrale Grote Oceaan start het orkaanseizoen iets later, namelijk op 1 juni.
De eerste storm van het seizoen, storm Agatha, vormde zich op 28 mei. Onder invloed van rapid intensification als gevolg van hoge zeewatertemperatuur en lage windschering groeide Agatha uit tot een orkaan. Agatha kwam twee dagen later aan land in Mexico als een categorie 2 orkaan op de schaal van Saffir-Simpson. Hiermee was het de sterkste storm ooit die in de maand mei aan land kwam in de Oostelijke Grote Oceaan.
In juni ontstonden nog eens twee stormen, orkaan Blas en tropische storm Celia. Echter bleven beiden voor het overgrote deel van hun levensfase voor de kust, waardoor de schade relatief meeviel. De eerste Major Hurricane van het seizoen was, zoals gezegd, orkaan Bonnie. Nog eens vier stormen vormden zich in juli in de Oostelijke Grote Oceaan: orkaan Darby (4e categorie), orkaan Estelle, orkaan Frank en tropische storm Georgette.
Op het moment van schrijven zijn orkaan Frank en tropische storm Georgette nog actief. Op 30 juli, 05:00 uur onze tijd, ligt Frank ongeveer 1000 km ten zuid-zuidwesten van de westkust van Mexico. De gemiddelde windsnelheid bedraagt 130 km/u, met windstoten tot 155 km/u. De kerndruk is 983 hPa en het systeem beweegt westnoordwestelijk met 17 km/u. Orkaan Frank blijft ver verwijderd van land en zal geleidelijk in kracht verliezen.
Op 30 juli, 05:00 uur onze tijd, ligt Georgette ongeveer 1850 km ten zuidzuidwesten van de westkust van Mexico. De gemiddelde windsnelheid bedraagt 85 km/u, met windstoten tot 100 km/u. De kerndruk is 997 hPa en het systeem beweegt westzuidwestelijk met 20 km/u. Ook tropische storm Georgette blijft ver verwijderd van land en zal geleidelijk in kracht verliezen.
Samenvattend heeft het Grote Oceaan orkaanseizoen 2022 tot het moment van schrijven 8 tropische stormen genoteerd, waarvan er al 6 uitgroeiden tot een orkaan (waarvan 2 Major Hurricanes). Overigens zijn alle stormen tot het moment van schrijven ontstaan in de Oostelijke Grote Oceaan. Aan het begin van het seizoen verwachtte NOAA 10-17 tropische stormen, 4-8 orkanen en 0-3 Major Hurricanes. In acht nemend dat het orkaanseizoen pas 2 maanden oud is, lijkt het erop dat het orkaanseizoen 2022 boven deze verwachting uit gaat uitkomen.
Pacifisch tyfoonseizoen
Laten we een kijkje nemen aan de andere kant van de Grote Oceaan. Het orkaanseizoen in de Westelijke Grote Oceaan loopt officieel over het hele jaar, dus van 1 januari tot en met 31 december. De meeste stormen ontstaan echter in de periode tussen mei en november. De naamgeving is best ingewikkeld in deze regio.
Dit komt doordat twee onafhankelijke meteorologische instanties verschillende stormnamen uitvaardigen. Aan de ene kant hebben we het Japans Meteorologisch Agentschap (JMA), die een tropische cycloon een naam geeft als de gemiddelde windsnelheid ten minste 65 km/u is. Aan de andere kant hebben we de Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration (PAGASA), die een cycloon een naam geeft zodra deze als tropische depressie geclassificeerd wordt in hun Flight Interest Region (FIR), ongeacht of een tropische cycloon al een naam heeft gekregen van de JMA. Tropische depressies die worden gevolgd door het Joint Typhoon Warning Center (JTWC) van de Verenigde Staten krijgen ook nog een nummer met een “W” als achtervoegsel.
De eerste twee maanden van 2022 verliepen relatief rustig in de Westelijke Grote Oceaan. In de laatste week van maart vormde zich een tropische depressie ten westen van de Filipijnen, die richting Vietnam trok, en de aanduiding 01W ontving van het JTWC.
Begin april vormden zich systemen 02W en 03W. 02W groeide uit tot tropische storm Malakas, die later intensiveerde tot de eerste tyfoon van het seizoen. 03W kreeg de naam Agaton van PAGASA en trof eerst het oosten van de Filipijnen voordat het naar het westen trok en later intensiveerde tot tropische storm Megi. Megi bracht catastrofale overstromingen en aardverschuivingen met zich mee doordat het zo goed als stationair bleef liggen in de Golf van Leyte voordat het aan land kwam. Megi was hierdoor de dodelijkste tropische cycloon ooit in de maand april in de Filippijnen. Nadat Megi en Malakas verzwakten, keerde de rust terug. In de maand mei ontstonden helemaal geen stormen.
Eind juni vormde zich ten westen van de Filipijnse hoofdstad Manilla een tropische depressie die door PAGASA werd omgedoopt tot Caloy. Caloy sterkte een dag later aan tot tropische storm en kreeg de naam Chaba van JMA. Rond dezelfde tijd ontstond een nieuw lagedrukgebied ten oosten van Manilla; Domeng. Het systeem intensiveerde, kreeg de naam Aere, en trok in de richting van Japan. Aere trok over het zuidoosten van Japan en verzwakte tot een tropische depressie. Na het doorkruisen van Japan werd Aere (Domeng) door het JTWC opnieuw geclassificeerd als een subtropische storm. Chaba bleef tegelijkertijd intensiveren totdat het de status categorie 1 tyfoon bereikte. Chaba trof de zuidoostkust van China, en bracht daar aanzienlijke schade.
Op het moment van schrijven zijn tropische storm Songda en tropische depressie Ester nog actief. Op 30 juli, 05:00 uur Benelux tijd ligt Songda ongeveer 500 km ten zuiden van Zuid-Korea. De gemiddelde windsnelheid bedraagt 65 km/u, met windstoten tot 95 km/u. De kerndruk is 1002 hPa en het systeem beweegt westnoordwestelijk met 31 km/u. Tropische storm Songda blijft ver verwijderd van land en zal snel in kracht verliezen.
Op 29 juli ontwikkelde zich een lagedrukgebied tot een tropische depressie, waarna PAGASA het systeem de naam Ester gaf. Het systeem bevindt zich op het moment van schrijven ten zuiden van Japan.
Samenvattend heeft het Grote Oceaan tyfoonseizoen tot het moment van schrijven 5 tropische stormen genoteerd, waarvan 2 uitgroeiden tot een tyfoon. Aan het begin van het seizoen verwachtte JTWC 4 tropische stormen en 2 tyfoons. In acht nemend dat het tyfoonseizoen eigenlijk nog echt op gang moet komen, lijkt het erop dat we flink boven deze verwachting gaan uitkomen.
Noord-Indisch cycloonseizoen
Het Noord-Indische Oceaan cycloonseizoen heeft geen officiële start- en einddatum, maar cyclonen vormen meestal tussen april en november. Normaal gezien ontstaan er 3 à 4 tropische cyclonen in een cycloonseizoen. De twee belangrijkste wateren in de Noord-Indische Oceaan zijn de Arabische Zee (ten westen van het India) en de Golf van Bengalen (ten oosten van India).
Zoals NHC de naamgeving beheert voor de stormen boven de Atlantische Oceaan, is dit voor de Noord-Indische Oceaan de Indiase Meteorologische Dienst (IMD). De IMD gebruikt ook een eigen classificatiesysteem om de kracht van tropische cyclonen aan te geven.
Het seizoen begon met BOB 01 die zich op 3 maart vormde boven de Golf van Bengalen. De afkorting BOB staat voor Bay Of Bengal. Ook voor de Arabische Zee heeft het IMD een afkorting, namelijk ARB. Een systeem krijgt de afkorting van de zee waar hij in ontstaat. BOB 01 intensiveerde tot een diepe depressie. Deze intensivering was mogelijk door een gunstige Madden-Julian Oscillation (MJO) fase. Het was pas de 8e keer sinds het begin van de metingen in 1891 dat een depressie al in maart ontstond.
Op 20 maart vormde zich een andere diepe depressie in het zuidwesten van de Golf van Bengalen, geclassificeerd als BOB 02. BOB 02 kwam aan land in Myanmar, maar richtte weinig weinig schade aan. In april ontstonden geen depressies. Op 6 mei vormde zich een lagedrukgebied in het zuidwesten van de Golf van Bengalen. De volgende dag classificeerde IMD het systeem als depressie BOB 03. BOB 03 intensiveerde snel en groeide uit tot een tropische storm, Asani, de eerste van het seizoen. Al snel werd Asani opgewaardeerd tot zware cycloon door de IMD.
Op 19 mei ontstond, als gevolg van de zuidwest moesson, een lagedrukgebied net ten zuiden van Myanmar. Het systeem bewoog naar het noordoosten en kwam in de loop van de volgende dag aan land in Myanmar. Door de aanwezigheid van de moesson kon het systeem tot ver landinwaarts geclassificeerd worden als een depressie. Pas bij de grens met Thailand zwakte de depressie af als gevolg van reliëf.
Op 15 juli begon de IMD met het monitoren van een storing ten westen van India, en het systeem als een tropische depressie, waardoor het de eerste tropische depressie van het seizoen in de Arabische Zee werd. ARB 01 kreeg echter al snel te maken met een drogere luchtsoort en hogere windschering, waardoor het al snel verdween.
Samenvattend heeft het Noord-Indische Oceaan orkaanseizoen 2022 tot het moment van schrijven 5 depressies genoteerd, waarvan 1 uitgroeide tot een cycloon. Zoals eerder vermeld ligt het gemiddelde op 3 à 4 tropische cyclonen per orkaanseizoen, dus het orkaanseizoen 2022 ligt wat dat betreft op schema.
