3

U heeft de term ‘rapid intensification’ misschien al eens gelezen in een blog over een tropische storm. De term zegt het al, het betreft een snelle intensivering van een tropische storm. Maar wat is de definitie precies? Wat voor effect heeft dit proces op de vorm en intensiteit een tropische cycloon? En zorgt klimaatverandering voor meer stormen die een rapid intensification ondergaan?

Deelnemen aan discussie? Ben je geïnteresseerd om deel te nemen als weeramateur of liefhebber van het weer aan het weerforum? Onderaan dit artikel krijg je bliksemsnel & gratis toegang tot alle reacties. Je kan ook je eigen weerfoto’s uploaden.

Wat is Rapid Intensification?

Laten we beginnen met de definitie van een rapid intensification. Deze definitie is opgesteld door het National Hurricane Center in de Verenigde Staten (NHC) en luidt als volgt:

  • De maximale windsnelheid moet met minimaal 30 knopen, omgerekend zo’n 55 km/u, toenemen binnen een tijdspanne van 24 uur.

Voor een rapid intensification moeten verschillende atmosferische omstandigheden heersen. De zeewatertemperaturen moeten extreem hoog zijn, 30°C of meer! Daarnaast moet de zee voldoende diep zijn, zodat golven geen koeler water vanuit het diepe naar het oppervlak brengen. Uiteraard moet de windschering laag zijn. Als dit niet het geval is wordt de circulatie in de cycloon verstoord. De ‘entrainment’ (menging) van droge lucht kan de intensivering van tropische cyclonen remmen.

Meestal moeten de bovenste lagen van een storm onder invloed zijn van een hogedrukgebied, ook wel anticycloon genoemd. Dit klinkt misschien tegenstrijdig: een hogedrukgebied nodig voor een zware storm? Deze hogedrukinvloed zorgt er echter voor dat de druk aan het oppervlak flink kan delen. Dit komt omdat lucht moet convergeren naar de lage druk aan het oppervlak. Convergentie aan het oppervlak is typisch iets wat zien bij een lagedrukgebied (zie foto onder). Dit zorgt ervoor dat de lucht zeer snel stijgt in de ‘eyewall’ van de storm. Als er aan het oppervlak convergentie plaatsvindt, dan zien we divergentie in de hogere luchtlagen. De hogedrukinvloed helpt het proces van divergentie.

Het NHC gebruikte vroeger een andere definitie voor een rapid intensification van een tropische storm. Toentertijd gold dat de minimale kerndruk met 42 hPa moest dalen over een tijdspanne van 24 uur. Tegenwoordig wordt dus de windsnelheid gebruikt voor de definitie. Recent onderzoek suggereert echter dat de gemiddelde druk op zeeniveau een betere voorspeller is voor schade door orkanen die aan land komen in de continentale Verenigde Staten (Klotzbach et al., 2021).

  • Welke extreme weerfenomenen kunnen we vinden op onze planeet? Lees er meer over in dit boek!
De richting van de luchtstromingen bij de verschillende drukgebieden (Dan Thompson)

Effect van klimaatverandering?

Er is hedendaags veel onderzoek naar de invloed van klimaatverandering op tropische stormen. Klimaatverandering zorgt in de eerste plaats voor een opwarming van het zeewater. Dit geldt zeker voor relatief ondiepe zeewateren, waar rapid intensification kan plaatsvinden. Het zeewater zal in de toekomst vaker waarden van 30°C of warmer bereiken. Hierdoor wordt in ieder geval aan één van de criteria voor rapid intensification vaker voldaan.

In het orkaanseizoen van 2020 ondergingen 10 tropische stormen rapid intensification (Hanna, Laura, Sally, Teddy, Gamma, Delta, Epsilon, Zeta, Eta en Iota). Tijdens het orkaanseizoen van 2021 waren dat er tot oktober ’slechts’ drie (Grace, Ida en Sam).

In een studie uit 2016 van het Bulletin of the American Meteorological Society (BAMS) werden 22.000 aan land komende Amerikaanse orkanen gesimuleerd tussen 1979 en 2005. De intensiveringssnelheid werd vervolgens vergeleken met een vergelijkbare reeks orkanen gesimuleerd in het te verwachten klimaat aan het einde van de 21e eeuw.

Voor het toekomstige klimaat gingen ze uit van het RCP 8.5 scenario. Dit scenario geldt vaak als het worst-case scenario. De onderzoekers van BAMS ontdekten dat de kans dat een orkaan in de 24 uur voor ‘landfall’ met 110 km/u of meer intensiveerde, ongeveer eens in de 100 jaar voorkwam in het klimaat van de late 20e eeuw. Maar in het klimaat van het jaar 2100 namen deze kansen toe tot eens in de 5 – 10 jaar.

Hard bewijs voor een link tussen rapid intensification en klimaatverandering is er tot op heden nog niet. Maar de observaties van de afgelopen jaren suggereren dat klimaatverandering wel degelijk te linken is aan het vaker voorkomen en het versterken van rapid intensification. Met alle gevolgen van dien…

  • Hoe kunnen we onszelf voorbereiding op de gevolgen van klimaatverandering? Enkele oplossingen vindt u in dit boek!

Sommige linkjes bevatten affiliate

Delen


Verder lezen

Alles bekijken