30 juni 2021 - 5 min. lezen
0 reacties 0

De maand juni is alweer voorbij. We kregen afgelopen maand enkele kortdurende hitteopstootjes, waarbij de kans op onweer ook fors toenam. De buien pakten lokaal fors uit. Zo werden er op 19 juni en de dagen hierna enkele supercells gedetecteerd in de Ardennen. In Beauraing en Houffalize ontstond er zelfs een tornado. Het hoogtepunt van de nachthemel deze maand was de gedeeltelijke zonsverduistering die op 10 juni plaatsvond. Iedere maand krijg je via dit handige overzicht een indruk van wat er allemaal aan de nachthemel te zien valt. Naast enkele meteorenzwermen vallen ook diverse planeten extra goed op in juli. Nu maar duimen dat het weerbeeld in de nachtperiode gunstig is om hemellichamen te spotten.

Deelnemen aan discussie? Ben je geïnteresseerd om deel te nemen als weeramateur of liefhebber van het weer aan het weerforum? Onderaan dit artikel krijg je bliksemsnel & gratis toegang tot alle reacties. Je kan ook je eigen weerfoto’s opladen.

Juli 2021

Maanfasen

De maanfasen in juli.

Vorige maandag, 24 juni, hadden we te maken met een volle maan. Het licht van de maan neemt momenteel stelselmatig af tot en met 10 juli. Op donderdag 1 juli is de maan nog slechts voor de helft verlicht. Negen dagen daarna zien we de schaduwzijde van de maan en is het nieuwe maan. Vanaf 10 juli om 03.17u neemt het licht van de maan stelselmatig weer toe. Op 17 juli is de rechterhelft van de maan opnieuw verlicht. Op zaterdag 24 juli eindigen we de maancylcus met een volle maan om 04.37u.

Nachthemel

Vrijdag 2 juli en de dagen daarna, is het een goed moment om de open cluster M11 waar te nemen. Een open cluster, of open sterhoop, is een groep van enkele duizenden sterren die uit dezelfde gaswolk ontstaan zijn. Vandaag kunnen we één van de bekendste clusters spotten: Wild Duck, of M11. Deze open cluster is te zien in het sterrenbeeld Schild. Om deze sterhoop waar te nemen is een verrekijker op statief al voldoende, maar uiteraard kun je met een telescoop meer details zien.

De sterhoop Wild Duck, gefotografeerd door ruimtetelescoop Hubble.
Credits NASA, ESA, STScI and P. Dobbie (University of Tasmania)

Op zondag 4 juli bereikt Mercurius zijn grootste westelijke elongatie. Elongatie verwijst naar de hoekafstand tussen een planeet en onze zon. Een elongatie van 0° betekent dat deze planeet in conjunctie is. Een planeet is in oppositie als de hoekafstand 180° bedraagt. De grootste westelijke elongatie verwijst naar het punt waar Mercurius het verst van de zon staat. Ze is dankzij de westelijke positie ten opzichte van de zon voor zonsopkomst te zien en is een ochtendster.

Maandag 5 juli staat de maan in het apogeum van haar baan rond de Aarde. De afstand van de Aarde tot de maan bedraagt dan 405 duizend kilometer, waardoor deze nu het verst van onze planeet verwijderd is. De maan lijkt nu kleiner dan normaal en is voor ongeveer 16% verlicht.

Op dinsdag 6 juli staat onze Aarde in het aphelium van haar baan. In de winter (maand januari ongeveer) bereiken we de kleinste afstand tot de zon (perihelium) terwijl we in het begin van de maand juli het aphelium bereiken. Dan bevinden we het ons het verst van de zon. Hierdoor is de zonnestraling tijdens de zuidelijke zomer intenser dan tijdens de noordelijke zomer.

Zaterdag 10 juli staan alle Galileïsche manen van Jupiter ten oosten van de planeet. Als eerste (van links naar rechts) staat Io, dan Europa, daarna Ganymedes en ten slotte Callisto. Jupiter staat op 10 juli in het zuidoosten op een hoogte van ongeveer 20° boven de horizon. Om de manen waar te nemen is een eenvoudige verrekijker (op statief) al voldoende.

Rond dinsdag 20 juli is het een uitstekend moment om de planetaire nevel M27, ook wel de Halternevel genoemd, te spotten aan de nachtelijke hemel. De nevel is zichtbaar in het sterrenbeeld Vosje. Rond 2 uur ‘s nachts is de nevel zichtbaar op zo’n 60° boven de horizon. Om de nevel waar te nemen is een donkere waarneemplaats noodzakelijk.

Op woensdag 21 juli staat onze maan in het perigeum van haar baan om de Aarde. Dit is het punt dat het dichtst bij onze planeet ligt. Door de afstand van ‘maar’ 364 duizend kilometer lijkt de maan nu groter dan normaal. De maan is voor ongeveer 88% verlicht en is vrijwel de hele nacht zichtbaar in het zuiden.

Meteoren

Tijdens de maand juli zijn er vier meteorenzwermen actief die voor vallende sterren kunnen zorgen.

De Piscis Austriniden zijn actief van 15 juli tot en met 10 augustus. Het hoogtepunt valt dit jaar op 28 juli, dan zijn er 5 vallende sterren per uur zichtbaar van deze zwerm. Er is echter nog zeer weinig informatie verzameld over deze meteorenzwerm. Afwachten dus!

Een tweede meteorenzwerm zijn de Southern δ-Aquariids. Deze zwerm is actief van 12 juli tot en met 23 augustus. Het hoogtepunt valt dit jaar op 30 juli, dan zijn er zo’n 25 vallende sterren per uur van deze zwerm te zien. De maan zal wellicht een stoorzender vormen, zodat de zwakste meteoren niet te zien zullen zijn.

De α-Capricorniden zijn actief van 3 juli tot en met 15 augustus. Het hoogtepunt valt dit jaar op 30 juli. Van deze zwerm zijn er ongeveer 5 vallende sterren per uur zichtbaar op de dag van het hoogtepunt. Net als bij de vorige zwerm kan de verlichte maan ook hier roet in het eten gooien en de zwakste meteoren onzichtbaar maken.

Als laatste hebben we nog de bekendste en meest actieve meteorenzwerm van de zomer: de Perseïden! Deze zwerm is zichtbaar van 17 juli tot en met 24 augustus. Het maximum van deze zwerm wordt wel pas in augustus bereikt. De meteoren vertrekken vanuit het sterrenbeeld Perseus dat zichtbaar is aan de noordoostelijke hemel.

Michiel

Door Michiel

Master in de toegepaste economische wetenschappen. Geïnteresseerd in de meteorologie, cijfers, data en economie. Met deze insteek ondersteun ik het team in social media, sales en finance.


Verder lezen

Alles bekijken