Wat als de permafrost smelt?
Men spreekt over permafrost wanneer men een ondergrond heeft die nooit helemaal ontdooit. Permafrost bevindt zich in het noordelijk halfrond hoofdzakelijk in de poolgebieden zoals Groenland, Rusland, Canada, Alaska… Het is ijs dat zich vooral gevormd heeft tijdens de laatste ijstijd en nog later. De laag van ijs kan soms honderden meters diep gaan. In de zomer ontdooit de bovenste laag van het permafrost, dit kan momenteel gebeuren tot op een diepte van 4 meter. Daaronder blijft het bevroren. De voorbij decennia is de dikte en de omvang aan het veranderen. Steeds meer permafrost verdwijnt en dat heeft zo zijn gevolgen.
Wat gebeurt er bij ontdooiing?
In het permafrost zitten grote hoeveelheden organisch materiaal van duizenden jaren oud. Als dit ontdooit, komt er koolstof vrij in de vorm van broeikasgassen als methaan en koolstofdioxide. Het methaan is een broeikasgas dat de warmte veel langer vasthoudt dan het gekende CO2.
Permafrost smelt, enkele gevolgen!
Wanneer het ijs steeds meer smelt, krijgt men verzakkingen. De ondergrond wordt onstabiel en huizen verzakken, bomen zakken scheef en weg. Er ontstaan verschillende meertjes waar methaan uit opborrelt. Ook groeien er in eerste instantie meer planten op de ontdooide bodem die relatief veel CO2 kunnen opnemen. Maar dit is slecht tijdelijk en kan ons doen denken dat alles onder controle is.
Maar wanneer het verder zal smelten of ontdooien komt er nog meer broeikasgas de atmosfeer in en zal de plantengroei terug afnemen. Wat resulteert dat er meer broeikasgas de atmosfeer in gaat dan er kan worden opgenomen. De opwarming zal toenemen.
Wanneer de permafrost smelt, kan het een grote impact hebben op het klimaat. Het heeft duizenden jaren geduurd om het permafrost op te bouwen maar op tientallen jaren kan het sterk afnemen. Daardoor komen er grote hoeveelheden extra broeikasgassen in onze atmosfeer.
Voeg ons toe op Facebook voor meer weetjes rond natuur en klimaat.
