Fotoserie: bliksemfeest in Arizona!
Als men aan de moesson denkt, denkt men vaak aan maandenlange regens in delen van Azië zoals bvb. India. Maar wist je dat ook de VS een moesson gebied- en tijd kent? Het zuidwesten van de VS (voornamelijk Arizona en New Mexico, maar ook delen van Utah, Colorado en zelfs Nevada ondervinden in de zomermaanden de zogenaamde ‘North American Monsoon’.
Wanneer tijdens de zomer de temperaturen boven de woestijngebieden flink stijgen zorgt dit voor een hogedrukgebied boven die regio. Hierdoor wordt de aangevoerde lucht zuidelijk en wordt vochtige lucht van over de grote oceaan en de golf van Mexico aangezogen. Dit zorgt voor felle en verspreide onweersbuien tijdens juli, augustus en september.
Een droom voor bliksemfotografie
Een droom voor de bliksemfotografen- en fanaten onder ons! Samen met chasepartner Peter Vancoillie besloten we 2 weken naar Arizona te trekken om die monsoon zelf eens te gaan beleven. Gemiddeld genomen is hoe zuidelijker hoe groter de kans op onweer. Ook het reliëf speelt een erg grote rol in de dagelijks ontwikkeling van buien.
We kozen Sonoita, zo’n 60km zuidoost van Tucson, als uitvalsbasis. Meteen op onze eerste volledige dag ter plaatse werden we getrakteerd op flinke onweersbuien kort voor zonsondergang, wat een begin van onze trip!
Warmte-onweer: een gok?!
Een moeilijkheid is echter wel ahdv de modellen bepalen waar het onweer zich zal manifesteren. Dat gebeurd namelijk op een vrij random manier. Er is geen lijn in te trekken waar en wanneer het onweer kan ontstaan. Het is overal warm en vocht is vrijwel overal beschikbaar. Vaak viel op dat bergketens rondom ons een goede trigger waren.
Daar maar wat op gokken dan. En het is gokken, want het betreft warmte-onweer. Van korte duur dus. Het heeft geen zin om op een reeds ontstaan onweer te gaan chasen (tenzij het dichtbij is), want tegen je daar bent is het al lang opgelost. We merkten wel dat de wijde omgeving rond waar wij zaten vaak wel raak was.
- Welke soorten bliksems bestaan er?
De driehoek Tucson-Sonoita-Wilcox leek wat de gouden driehoek te zijn met heel vaak flinke activiteit. Zo nam ik onderstaande foto in de buurt van Tombstone. De inslag was relatief dicht en let vooral op het zichtbare inslagpunt op de flank van de berg. Heerlijk!
Het ideaal scenario voor onweersbuien
Elke dag was een beetje hetzelfde patroon, een vrij zonnige en koele start van de dag, gevolgd door flinke opwarming en het vormen van stapelwolken. Deze komen en gaan en het duurt vaak tot de late namiddag eer de eersten beginnen uitgroeien tot buien. Vaak zijn dat meteen vrij kleine maar zeer intense buien met wolkbreuken en fikse blikseminslagen. Het was er ook wat uitkijken voor ‘flash floods’.
Deze vormen zich door het overvloedige regenwater dat van de bergen naar beneden stroomt en zo soms zelfs wegen kan wegspoelen. Elk jaar raken mensen afgesneden door zo’n flash floods en soms vallen daar ook dodelijke slachtoffers te betreuren.
De onweders kort voor en na zonsondergang waren vaak wel het mooiste. Je kan er de prachtige kleuren aanschouwen en toch zicht hebben op een onweersbui dit flinke inslagen naar beneden gooit.
Onze laatste volledige dag ter plaatse was net iets anders. Dit betrof wat meer dynamisch weer dat van uit Mexico naar het noorden kwam opzetten. In tegenstelling tot de vorige dagen was dit wat meer georganiseerd onweer dat ook veel langer intact bleef. Een relatief groot onweer kwam op ons af in de buurt van Tubac.
Onderweg in de auto zagen we het onweer zo aangroeien. Het aantal kraakheldere blikseminslagen was van een bijna ongekend niveau. Eens we ons uitzichtpunt hadden bereikt kwam de groene lucht snel dichtbij terwijl de blikseminslagen zowat overal zaten. Het ging erg snel en was een vrij agressief onweer.
Het was een erg mooie afsluiter van een heel interessante trip waarbij we eens een andere manier van jagen hebben mogen beleven in een hele mooie omgeving!
Deze blog in samenwerking met Bart de Bruyn, stormjager en fotograaf in België. Ontdek zijn prachtige weerfoto’s ook via Mad Skies!
